دیوار پوششی کناف

سیستم های پوشش کاری ، در ساختمان ها با روش های مختلف با عملکردهای گوناگون اجرا میشود. در این سیستم کمیت هایی نظیر ارتفاع ، مقاومت در برابر حریق ، عایق های صوتی و حرارتی ، نفوذ ناپذیری در برابر رطوبت و بخار در نظر گرفته میشود و با انتخاب صحیح ساختار از جهت نوع سازه و نوع و تعداد لایه های صفحات می توان به نتایج و عملکردهای گوناگون میتوان دست یافت . سیستم پوششی  با کناف تبریز بنا به ضرورت طرح به دو صورت با سازه متصل به دیوار و با سازه مستقل قابل اجراست .

الف ) سیستم پوششی کناف با سازه متصل به دیوار

از این سیستم پوشش کاری زمانی استفاده می شود که ناشاقولی دیوار پوشش شونده نهایت ۵۵ میلیمتر باشد. در این ساختار سازه های گالوانیزه زیرسازی به دیوار بنایی موجود ( ویا پروفیل های آهنی ) با قطعات اتصالی گالوانیزه متصل شده و پانل گچی یا سیمانی بر روی این زیرسازی پیچ می شود. بعد از نصب صفحات محل درزها و پیچ ها بوسیله نوار و بتونه درزگیری شده و در انتها یک سطح یکنواخت بوجود می آید.
در این سیستم پوشش کاری میزان پیش آمدگی از دیوار زمینه حداقل ۲۵ میلیمتر ( در صورت شاقولی و مسطح بودن دیوار ) و حداکثر ۷۰ میلیمتر می باشد. می توان در این ساختار از عایق های حرارتی و صوتی با ضخامت ۵۰ میلیمتر استفاده کرد . همچنین می توان از فاصله بوجود آمده بین پانل پوششی و دیوار زمینه برای عبور تاسیسات مکانیکی و الکتریکی بهره برد.

ب) سیستم پوششی با سازه مستقل

از این سیستم زمانی استفاده می شود که پوشش کاری با سازه متصل مناسب نباشد. این حالات شامل موارد زیر است :
۱- زمانی که استقلال کامل پوشش از دیوار زمینه مورد نظر باشد.
۲- برای پوشش های با کد حریق خاص
۳- زمانی که فضای بیش از ۵۰ میلیمتر جهت عبور تاسیسات مکانیکی و الکتریکی بین پوشش و دیوار اصلی مورد نظر باشد.
۴- زمانی که ناشاقولی و ناترازی دیوار زمینه بیش از ۵۵ میلیمتر باشد .

در این ساختار ، سازه های گالوانیزه رانر ( جز افقی قاب فلزی ) و استاد ( جز عمودی قاب فلزی ) با فواصل ۶۰ سانتی متر و به صورت مستقل از دیوار زمینه ( مشابه زیرسازی دیوار جدا کننده ) اجرا شده و پانل گچی و یا سیمانی بر روی قاب ایجاد شده پیچ می شود. بعد از نصب صفحات محل درزها و پیچ ها بوسیله
نوار و بتونه ، درزگیری شده و در انتها یک سطح یکنواخت بوجود خواهد آمد.

نوع سازه ها با توجه به فاصله آزاد و ارتفاع مورد نیاز تعیین می شود و وضعیت دیوار زمینه هیچ گونه تاثیری در این نوع ساختار ندارد. با کم کردن فاصله استادها ( ۴۰ و یا ۳۰ سانتی متر ) می توان به استحکام و ارتفاع بیشتری دست پیدا کرد.

ج: دیوارهای پوششی بدون سازه کناف

ساختارهای سریع و کارآمدی جهت بازسازی دیوارهای بنایی قدیمی، پوشش دیوارهای بنایی جدید (نازک کاری) و بهسازی حرارتی و صوتی ساختمان ها* می باشند. در این ساختار از یک لایه پنل گچی یا پنل مرکب (پنل گچی پوشش شده با لایه عایق) استفاده می شود.

صفحات مذکور، بدون زیرسازی فلزی و به وسیله چسب خمیری مخصوصی به نام پرلفیکس (یا به وسیله بتونه درزگیر کناف) مستقیما به دیوار زمینه متصل می شوند. درزهای میان این صفحات به وسیله نوار و بتونه مخصوص درزگیری شده و بدین ترتیب سطحی یکپارچه حاصل می شود. سطح بدست آمده قابلیت اجرای رنگ، کاغذ دیواری و پوشش های دیگر را خواهد داشت.

این روش در شرایط زیر قابل استفاده می‌باشد:

– دیوار زمینه شاقول، صاف، مستحکم، فاقد رطوبت و عاری از هر گونه آلودگی باشد.

– فاصله میان لایه پوششی و دیوار زمینه محدود باشد.

– ارتفاع پوشش کاری حداکثر ۳ متر باشد

برای دسترسی به مطالب و تصاویر بیشتر ما را از طریق تلگرام دنبال نمایید.

کناف تبریز : www.telegram.me/kanafir

کپی برداری از ابزار و مطالب و عکس های سایت بدون اجازه ممنوع است.